Broodfokkers

Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig: een fokker die met honden (of katten) fokt en daar zijn brood mee verdient. Dat betekent dat er het hele jaar door meerdere nestjes met puppy’s zijn bij de moederhonden (fokteven). Vaak is er ook sprake van inteelt wat de gezondheid van de dieren geen goed doet. De moederhonden slijten hun hele leven in kennels en worden iedere keer wanneer ze loops zijn gedekt. De pups worden geboren en grootgebracht in de kennel wat als resultaat heeft dat ze daardoor niet goed worden gesocialiseerd. De moederhonden worden bij broodfokkers en foute fokkers letterlijk alleen maar uitgebuit.

Als de fokteefjes niets meer opbrengen worden ze bijna altijd afgemaakt omdat niemand ze wil. Want wie wil een niet gesocialiseerde volwassen hond die enkel het leven in een kennel gewend is in huis hebben? Omdat euthanasie bij een dierenarts geld kost, worden deze fokteefjes vaak op een andere manier (door doodslaan, verdrinking of verstikking) gedood. Ook zieke pups die omdat ze wat mankeren door de nieuwe eigenaren worden teruggebracht treft een dergelijk lot. Onder de broodfokkers heb je ook erg grote fokbedrijven waarin soms meer dan 200 fokteven worden gehouden die aan de lopende band nestjes afleveren. Die worden dan vervolgens opgekocht door handelaren die de pups via dierenwinkels, advertenties en/of internet verkopen. Deze mensen geven zich vaak ook onterecht uit als fokkers, maar zijn eigenlijk gewoon een tussenstation. Soms bieden ze zelfs als een service aan om de pup aan huis af te leveren.

Veel grote broodfokkers zitten in België en adverteren in Nederland via tweedehandse verkoopsites op Internet. Tweederde van de gekochte pups van broodfokkers komt uit België en de Oostbloklanden. De puppies, die in het buitenland goedkoop worden gefokt, worden per nest opgekocht en vervolgens onder slechte omstandigheden naar Nederland getransporteerd. Vervolgens komen ze bij Nederlandse handelaren terecht. Deze houden gemiddeld zestig honden van verschillende rassen en bezuinigen op de kosten van huisvesting, verzorging en opvoeding. Zij verkopen pups die een matige tot slechte gezondheid hebben. Driekwart van de pups heeft aandoeningen en bijna een kwart van de pups overlijdt op jonge leeftijd.

Nederlandse broodfokkers zijn vaak gevestigd in Noord-Brabant en de Friese Wouden. Veel ex-varkensboeren zijn daar overgestapt op de hondenhandel. Soms heeft zo’n broodfokker de juiste papieren en staat hij netjes geregistreerd. Voor de wet is zo’n broodfokker dan niet aan te pakken. Hij is alleen aan te pakken als hij niet voldoet aan de regels van het Honden- en kattenbesluit en de vakbekwaamheid daarvoor niet heeft. Maar ook op de regelgeving in het Honden- en kattenbesluit valt nog heel wat af te dingen. Geen hond vindt het immers fijn om zijn hele leven in een kennel te moeten doorbrengen om pups te moeten baren. Ook worden pups in een kennel niet goed gesocialiseerd.

Helaas is er verder in de wet nauwelijks iets geregeld om het welzijn van de dieren te waarborgen. Daarom zijn de mensen die een pup kopen tot nu toe de enigen die het verschil kunnen maken. Zij kunnen zich verantwoordelijk tonen door niet mee te doen aan dit dierenleed.

Wat is een foute fokker?
Het zijn echter niet alleen de broodfokkers die voor veel dierenleed zorgen. Er zijn ook genoeg fokkers die er niet hun dagelijks brood mee verdienen maar wel een aardige boterham. Deze mensen staan veelal keurig geregistreerd bij de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied. Als u bij zo’n fokker een pup koopt zit u goed zou u kunnen denken. U krijgt de pup immers keurig gechipt en ingeënt samen met paspoort en stamboom.

Maar niet heus dus: bij veel rassen krijgt u er van de fokker de erfelijke afwijkingen gratis bij waardoor het dier in de toekomst erg gaat lijden. Maar liefst veertig procent van alle rashonden die jaarlijks in Nederland worden geboren heeft één of meerdere erfelijke aandoeningen onder de leden. Dat is het gevolg van het fokken met een beperkt aantal fokdieren, veelal honden die tijdens tentoonstellingen in de prijzen vallen. Daardoor is er sprake van een hoge mate van inteelt binnen de verschillende hondenrassen. Die inteelt heeft er voor gezorgd dat de vitaliteit van de hondenrassen in de loop der jaren steeds verder is verslechterd: de dieren worden sneller ziek en hun vruchtbaarheid neemt af.

Deze rashonden, zoals poedels, teckels, golden retrievers en spaniels, genieten het meeste aanzien, omdat die een stamboom hebben. Een echte rashond is kostbaar en voor de nakomelingen wordt grof geld betaald. Fokkers doen er dus alles aan om aan het gewenste schoonheidsideaal van de rashond te voldoen. Modetrends bepalen hoe een hond eruit moet zien. En dus lopen er honden rond met te platte snuiten, te kleine schedels, uitpuilende ogen, doorgezakte heupen en tal van andere erfelijke aandoeningen, waar de dieren mee geboren worden en waar ze de rest van hun leven ernstig last van hebben.

Door het fokken op uiterlijk volgens een aan mode onderhevig schoonheidsideaal zitten heel wat rashonden letterlijk niet lekker in hun vel. Zo zijn er nu buldoggen met te platte snuiten waardoor ze nauwelijks kunnen ademhalen, cavalier spaniels met te kleine schedels voor hun hersenomvang waardoor ze aan helse pijnen lijden, teckels die door hun te lange rug zakken, en berner sennenhonden en flatcoated retrievers die geteisterd worden door kanker.
In de Zembla-uitzending ‘Het einde van de rashond’ is te zien hoe er afgerekend wordt met de mythe van de stamboom als keurmerk van kwaliteit.

De Raad van Beheer, die behoort toe te zien op het welzijn van honden, gaat geheel aan deze dierenmishandeling voorbij en staat toe dat fokkers enkel fokken op uiterlijke kenmerken die slecht zijn voor de gezondheid van de dieren. Zeer ten onrechte hanteert de Raad van Beheer de leus dat het stamboek voor kwaliteit staat. Zij geeft ook stambomen af aan rashonden die qua gezondheid niet in orde zijn. Een stamboom zegt dus alleen iets over bepaalde criteria waaraan de fokdieren voldoen.

Aan dit afgeven van stambomen aan zieke rassen zit voor de Raad van Beheer een groot eigenbelang: voor iedere stamboom die wordt afgegeven ontvangt zij 15 euro.
Ook worden, evenals bij broodfokkers, bij veel fokkers die geregistreerd staan bij de Raad van Beheer de honden in kennels gehouden en worden de moederhonden uitgebuit. Hierdoor worden de pups niet goed gesocialiseerd, wat juist in de eerste levensweken van groot belang is omdat ze dan in de inprentingsfase zitten.

Bovendien is een foute fokker niet selectief: een pup wordt aan een ieder die maar een pup wil en daarvoor wil betalen zomaar meegegeven zonder goed te kijken of het wel een geschikt baasje is.

De puppyhandel uit Oost Europa
De illegale handel in puppy’s vanuit Oost-Europa floreert: talloze honden worden door meedogenloze handelaren in kofferbakken en kisten naar Nederland gesmokkeld. Eenmaal aangekomen worden ze verkocht via dierenwinkels, internet en advertenties. De advertenties beweren dat de puppy’s ‘met liefde’ en in een ‘familieomgeving’ worden gefokt.

De waarheid is echter geheel anders: De meeste puppy’s komen uit massafokkerijen in Polen, Tsjechië, Hongarije en Roemenië. De dieren worden veel te vroeg bij hun moeders weggehaald en zijn vaak ernstig ziek. In deze levensfase zijn de jonge dieren extra kwetsbaar en vatbaar. Juist op dat moment worden ze op transport gezet en staat ze een lange, stressvolle reis naar het buitenland te wachten. Met vervalste papieren worden de puppy’s door heel Europa getransporteerd. De open grenzen binnen de EU maken het de puppyhandelaren heel gemakkelijk.

Hondenliefhebbers kopen de puppy’s vaak uit medelijden zonder zich te realiseren dat zij daarmee de meedogenloze handel in dierenleed in stand houden. Veel van de puppy’s sterven na een aantal dagen omdat ze niet zijn ingeënt of ontwormd. Als ze het wel overleven, lijden ze hun leven lang. Zij zijn getraumatiseerd en vatbaar voor ziektes. Koop daarom nooit een pup als u de moederhond er niet bij kan zien.

Dierenwinkels
Ook dierenwinkels die puppies en kittens verkopen zorgen voor veel dierenleed. De pups en kittens zijn bijna altijd afkomstig van broodfokkers waar de dieren onder erbarmelijke omstandigheden gefokt worden.

Vaak komen deze puppy’s en kittens ook nog eens extra goedkoop uit de Oostbloklanden met valse papieren en entingsbewijzen.
Het is daarom niet zo gek dat veel van die hondjes niet gesocialiseerd zijn en vaak ziek zijn of worden en soms daardoor dood gaan.

Een pup hoort óf bij zijn moeder óf bij zijn baasje te leven. Het is ronduit dierenmishandeling om deze pups zonder moeder in een dierenwinkel ten toon te stellen.

Een ander kwalijk aspect is dat deze dierenwinkels er juist op uit zijn dat mensen in een opwelling zo’n pup of kitten kopen omdat de zo aandoenlijke pup of kitten hun hart gestolen heeft. Er zijn zelfs dierenwinkels die de dieren expres verwaarlozen zodat mensen uit medelijden het dier kopen.

Maar juist deze in een opwelling gekochte dieren belanden vaak in het asiel omdat mensen van te voren niet beseffen dat hun impulsaankoop heel veel zaken en rompslomp met zich meebrengt waar ze achteraf helemaal niet voor willen kiezen. De hond of kat is daar de dupe van.

Boeren
Een rondje advertenties bellen in een zaterdagse editie van de Telegraaf leert al snel dat er ook heel wat boeren zijn die één of twee honden in een schuurtje hebben of wat katten en daarmee fokken als kleine bijverdienste. Ook deze boeren zijn foute fokkers. De moederhonden leven in een schuur en moeten telkens pups krijgen. De pups worden niet in huis gesocialiseerd. De pups zijn meestal niet ingeënt. En er wordt niet selectief gekeken of de pup wel een goed baasje krijgt

Dierenartsen
Gelukkig hebben veel dierenartsen het hart op de goede plek. Maar helaas zijn er ook uitzonderingen waar men rekening mee dient te houden: dierenartsen die samenwerken met broodfokkers, handelaren, dierenwinkels en foute fokkers.

Deze dierenartsen verklaren blindelings iedere pup gezond, zelfs als de pup ziek is. Zij leveren de foute fokkers en dierenwinkels gewetenloos de benodigde papieren die elke pup gezond verklaart, ook al zijn ze ziek, zolang ze er maar geld aan verdienen. Voor geld geven zij zelfs Europese paspoorten voor gezelschapsdieren aan de fokker, netjes ingevuld met de benodigde vaccinaties, terwijl ze de puppy’s nog nooit gezien hebben, laat staan ingeënt. Sommige dierenartsen draaien hun hand er ook niet voor om om de Oost-Europese paspoortjes van de puppy’s uit de Oostbloklanden om te zetten in Europese paspoorten en de pups te herenten, waardoor de herkomst van de puppy’s niet traceerbaar meer is.